Μια έρευνα δράσης για την πραγματικότητα του ολοήμερου προγράμματος στο δημοτικό σχολείο: ανάγκες και δυνατότητες
Στην έρευνα συμμετείχα ως διδάσκουσα στην Στ1 και Στ2 τάξεις το διδακτικό αντικείμενο της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, μαζί με 45 μαθητές και μαθήτριες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνάς μας, το ολοήμερο σχολείο φαίνεται να συμβάλλει στην εκτόνωση (σωματική, ψυχική) και κυρίως να εκπαιδεύει κοινωνικά τα παιδιά, διευκολύνοντας στην ανάπτυξη φιλικών σχέσεων και την αυτονομία. Επίσης, ενθαρρύνει, έστω και άτυπα, τη συνεργασία. Η έλλειψη υποδομής για τη σίτιση δε φαίνεται να δυσκολεύει ιδιαίτερα τα παιδιά, πιθανόν γιατί αντισταθμίζεται από την ανακούφιση της ανάγκης τους για παρέα. Όσον αφορά την μελέτη στο σχολείο, επιβεβαιώνεται ότι ο χρόνος είναι λίγος και κατακερματισμένος, ενώ ο μεγάλος και εναλλασσόμενος αριθμός των εμπλεκόμενων εκπαιδευτικών, φαίνεται να αποθαρρύνει τη δημιουργία σχέσης και εκπαιδευτικής παρέμβασης.
Συνολικά, η όλη διαδικασία της έρευνας αποτέλεσε μια ουσιαστική μαθησιακή και κοινωνική εμπειρία, κατά την οποία οι μαθητές/τριες μετακινήθηκαν από παθητικοί δέκτες σε υπεύθυνους φορείς αλλαγών της σχολικής ζωής, αφού είχαν τη δυνατότητα να αναστοχαστούν γύρω από τις ανάγκες τους, να διερευνήσουν πιθανές δυσλειτουργίες του προγράμματος και να διατυπώσουν προτάσεις στην προοπτική επίλυσής τους. Συνολικά, η έρευνα έθεσε προβληματισμούς για το ρόλο του ολοήμερου προγράμματος- σχολείου και έδωσε σε μαθητές/τριες την ευκαιρία της ενεργούς συμμετοχής στη σχολική κοινότητα.
Η έρευνα παρουσιάστηκε στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο με θέμα «Εκπαίδευση στον 21ο αιώνα: Αναζητώντας την καινοτομία, την τέχνη, τη δημιουργικότητα», που διοργανώθηκε από το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης του ΕΚΕΔΙΣΥ, την Παιδαγωγική Εταιρεία Ελλάδος, το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ-Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και τη Σχολή Μωραΐτη στις 20-22 Απριλίου 2018 στην Αθήνα
Για να δείτε την παρουσίαση πατήστε εδώ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου